Vroeger was hier ijs, nu is er alleen nog water

Het is berekoud, maar ijsberen kunnen hier niet lopen
Het schijnt dat het de schuld van de mensen is
en dat we op betere tijden moeten hopen

Ik zweef op de wind over de oceanen en gebruik weinig energie,
ontwijk de grote kerosine slurpende mensenvogels
en verbaas me over de hopen plastic die ik in het water zie

Toch is de natuur hier nog wonderschoon
De donkere zee spat op de rotsen uiteen
Het ijskoude water wordt groen, het lijkt zo gewoon

Misschien is er toch nog hoop voor later

Jan-van-Gent

 

Acryl op paneel (124 x 81)